All Included

Category: Watch the Med Alarm Phone

  • Front-Lex

    Front-Lex

    Taking the EU to Court

    The First Legal Action v. Frontex :

    Press Release (Adobe Acrobat Document 234.6 KB)

    Full Document (Adobe Acrobat Document 841.8 KB)

    https://www.front-lex.eu//

    Taking the EU to Court

    EU migration policy aims to stem migration flows from Africa at all costs. With a 90% decrease in arrivals to EU soil, this policy is highly successful.

    It is also genocidal. The costs in human lives and rights are unprecedented: 20,000 deaths in the Mediterranean and 50,000 survivors in “concentration camps-like conditions” in the past 5 years. And counting.

    EU migration policy constitutes a flagrant breach of all the international and European law frameworks regulating migration and borders: refugee, human rights, maritime and criminal law.

    For the first time since WWII, European institutions, governments and officials are committing countless crimes against humanity.

    These atrocious crimes are targeting the most vulnerable population on earth: civilians in need of international protection.

    Front-Lex reinstates the Law at Europe’s borders by holding the EU, its Member States and their officials responsible.

    Through legal actions and public trials, we will seek to terminate EU migration policy, provide remedy for its victims, and hold the culprits to account.

    Front-Lex is organising a civil tribunal in Brussels in 2022 on the liabilty of the European Union, its institutions, agencies and members, and of individual politicians responsible for crimes against humanity at EU-borders: Asylum and Migration Tribunal. Please join!!

  • Asylum and Migration Tribunal (AMT)- a civil society Tribunal

    Asylum and Migration Tribunal (AMT)- a civil society Tribunal

    (Brussels 2021/2022)

    The Asylum and Migration Tribunal (AMT) is an ambitious new project:

    An initiative taken by refugee organisations and outraged individuals.

    Since the numerous protests against the homicidal European deterrence policy towards refugees – rightly called Europe’s disgrace by some – have remained ineffective, we shall be forced to take legal action against those responsible.

    The European Union, its members and associates, their governments, ministries, responsible policy makers, and functionaries should be held accountable for their crimes against refugees in the Mediterranean and at the EU borders.

    This project is inspired by the International Monsanto Tribunal in The Hague 2016, which reunited hundreds of participants from different continents. Witnesses, victims, and experts described the violation of workers’ and consumers’ rights, the health injuries as well as the damage to Nature this multinational corporation has caused by spreading its toxic chemicals all over the globe through criminal activity. This tribunal attracted considerable attention. A small group of five renowned and recognised expert judges unanimously agreed on a legal opinion, which constitutes a precedent in the fight against the crimes of a multinational corporation.

    Numerous scientific studies confirm what is already obvious: refugees are forced to choose dangerous routes because legal and safe pathways are blocked.

    Countless injuries and deaths have been recorded by NGOs as well as official international agencies.

    When the European Union and its members withdrew their sea rescue efforts, many rescue organisations documented the violation of human rights and the failure to provide help for persons in distress at sea facing mortal danger. This is one of the main charges for the Tribunal.

    Technical investigations have recently brought to light concrete evidence for physical injuries, repression, and other violations, made known by journalists and social media. Furthermore, there is growing evidence and criticism of the complicity by European states and institutions in human rights abuses by buffer states like Libya, to where EU border control has been externalised.

    For the Tribunal, we want to assemble a group of renowned judges from European countries in order to hear expert reports, statements by refugees, and their advocates’ pleas.

    The possible charges (failure to help, accessory to murder, violation of sea rescue regulations, human rights abuse etc.) will be thoroughly examined by lawyers and experts beforehand.

    The experts’ assessment and the final legal opinion of the judges will provide a legal basis for subsequent trials.

    The Tribunal will also rehabilitate aid agencies, sea rescuers, and refugee workers who have been wrongly criminalised. Assistance is a human duty, not a criminal offence.
    Preventing people and civil organisations from giving aid, on the other hand, is inhuman. Those responsible must be held accountable.

    We will create a European documentation centre and connect organisations and individuals working in the Mediterranean or at the external borders in order to share their knowledge and experience.

    Our goal is to collaborate with righteous members of the European Parliament willing to actively support our cause.

    Front-Lex

    Plantage Doklaan 12

    NL-1018 CM Amsterdam

    The Netherlands

    https://www.front-lex.eu/

    info@front-lex.eu

    twitter: @LexFront & @AsylumTribunal

    Wanting to subscribe to newsletter, send a mail to: info@front-lex.eu

    Questions or comment, write to: info@front-lex.eu

    complaint in 2019 at the International Criminal Court in The Hague: EU Migration Policies in the Central Mediterranean and Libya (2014-2019) by Omer Shatz and Juan Branco

  • Free the El Hiblu 3 – dismiss the trial immediately! Resisting illegal push-backs to Libya is not a crime.

    Free the El Hiblu 3 – dismiss the trial immediately! Resisting illegal push-backs to Libya is not a crime.

    [Fr] en dessous

    FREE El Hiblu 3! – the site

    The Rescue – A flimsy raft, more than 100 souls, and three teenage heroes—or are they pirates? (Zach Campbell / The Atavist Magazine 2019)

    Appeal to stop the criminalisation of three young migrants in Malta.

    In late March 2019, a rubber boat with 108 people on board, was escaping the Libyan coast and trying to reach Europe. Coordinated by an airplane of the Eunavfor Med operation, the people in distress were found and rescued by the merchant vessel El Hiblu 1.


    During the rescue the captain of the El Hiblu 1 reassured the people that they would reach a port of safety in Europe. Following the order of European authorities, the crew tried to return them to inhumane conditions in Libya, from which they had just escaped.


    When the rescued passengers realised they were being returned to Libya, they began to protest. Collectively they were able to prevent being pushed-back. The crew re-directed the El Hiblu 1 and steered north towards Malta.

    Nobody was injured during this protest, nothing was damaged. When the Maltese military stormed the vessel in Maltese territorial waters, they expected “pirates” or “terrorists”, but they only met humans who were seeking help and hoped for a safe place.


    Three of the 108 rescued passengers – 15, 16, and 19 year-old teenagers – were arrested as the ring leaders of the protest and accused of several crimes, including terrorism. They were immediately detained, taken to a high security unit, and then imprisoned in Malta for seven months. They were eventually released on bail in November, 2019.

    Having been released on bail, the three have to register every day at the police station. They continue to face a severe prison sentence if they are found guilty of the charges. Clearly, the Maltese state is trying to make an example of the three, in order to deter others from similarly resisting push-backs to Libya.

    The three teenagers were acting as translators and mediators during the protest on board. Their imprisonment and prosecution constitutes a deep injustice. Instead of being prosecuted, the “El Hiblu Three” should be celebrated for their actions in preventing the return of 108 precarious lives to Libya.

    As signing organisations and groups, we demand the immediate dismissal of the trial.

    We agree that protesting illegal push-backs to Libya is not a crime.

    We demand the end of all illegal returns to Libya and mass human rights violations resulting from Europe’s collaboration with the so-called Libyan coastguards.

    We will continue to work toward corridors of solidarity and the fair relocation of refugees and other migrants in welcoming cities all over Europe.

    [Fr]

    Libérez les trois détenus du El Hiblu – annulez le procès immédiatement !Résister à des refoulements illégaux vers la Libye n‘est pas un crime.

    Appel pour mettre fin à la criminalisation de trois jeunes migrants à Malte.

    LES EL HIBLU 3! – le site

    Fin mars 2019, un bateau en caoutchouc avec 108 personnes à bord, s’échappait des côtes libyennes et essayait de rejoindre l’Europe.

    Suite à la coordination d’un avion de l’opération Eunavfor Med, les personnes en détresse ont été retrouvées et secourues par le navire marchand El Hiblu 1.

    Pendant le sauvetage, le capitaine du El Hiblu 1 a rassuré les personnes à bord en leur disant qu’elles atteindraient un port de sécurité en Europe. Suivant l’ordre des autorités européennes, l’équipage a tenté de les renvoyer dans des conditions inhumaines en Libye, dont ils venaient de s’échapper.

    Lorsque les passagers secourus ont réalisé qu’ils étaient renvoyés en Libye, ils ont commencé à protester. Collectivement, ils ont réussi à empêcher qu’ils soient repoussés.

    L’équipage a redirigé le El Hiblu 1 et s’est dirigé vers le nord, vers Malte.

    Personne n’a été blessé lors de cette manifestation, rien n’a été endommagé. Lorsque les militaires maltais ont pris d’assaut le navire dans les eaux territoriales maltaises, ils s’attendaient à des “pirates” ou des “terroristes”, mais ils n’ont rencontré que des humains qui cherchaient de l’aide et espéraient débarquer dans un endroit sûr.

    Trois des 108 passagers sauvés – des adolescents de 15, 16 et 19 ans – ont été arrêtés en tant que meneurs de la protestation et accusés de plusieurs crimes, dont celui de terrorisme.

    Ils ont été immédiatement détenus, emmenés dans une unité de haute sécurité, puis emprisonnés à Malte pendant sept mois. Ils ont finalement été libérés sous caution en novembre 2019.

    Ayant été libérés sous caution, les trois personnes doivent se présenter tous les jours au poste de police. Ils sont toujours passibles d’une lourde peine de prison s’ils sont reconnus coupables des faits qui leur sont reprochés.

    Il est clair que l’État maltais essaie de faire un exemple des trois, afin de dissuader d’autres personnes de résister au fait d’être ramenés en Libye.

    Les trois adolescents ont joué le rôle de traducteurs et de médiateurs pendant la manifestation à bord. Leur emprisonnement et les poursuites engagées contre eux constituent une profonde injustice. Au lieu d’être poursuivis, les “Trois du El Hiblu” devraient être célébrés pour leurs actions qui ont empêché le retour de 108 vies précaires en Libye.

    En tant qu’organisations et groupes signataires, nous demandons l’annulation immédiate du procès.

    Nous sommes d’accord que protester contre les refoulements illégaux vers la Libye n’est pas un crime.

    Nous exigeons la fin de tous les retours illégaux en Libye et des violations massives des droits de l’Homme résultant de la collaboration de l’Europe avec les prétendus garde-côtes libyens.

    Nous continuerons à œuvrer en faveur de couloirs de solidarité et de la réinstallation équitable des réfugiés et autres migrants dans des villes d’accueil dans toute l’Europe.

  • “privatized push-backs” – Legal Case against Italy with the UN Human Rights Committee

    “privatized push-backs” – Legal Case against Italy with the UN Human Rights Committee

    GLAN has filed complaint against Italy with the UN Human Rights Committee on behalf of an individual whose journey from Libya was intercepted in the high seas by the Panamanian merchant vessel, the Nivin. The complaint is the first submitted to an international human rights forum aimed to the phenomenon of “privatized push-backs”, whereby EU coastal States engage commercial ships to return refugees and other persons in need of protection back to unsafe locations in contravention of their human rights obligations.

    CASE: PRIVATISED MIGRANT ABUSE

    The cooperation and collaboration between Italy and Libya on migration and border control has a long history. In the framework of the 2008 Treaty of Friendship, Partnership and Cooperation, Italy carried out several naval operations intercepting irregular migrants and returning them to Libya. In 2012, after the European Court of Human Rights delivered its judgment in the Hirsi Jamaa and Others v Italy, this direct modality of migration control was suspended. Thereinafter, the Italian government adopted strategies that increasingly involved ‘contactless’ measures, yet exercising strategic control over the Libyan Coast Guard, which has operated as its proxy to intercept migrants and bring them back to a country in which they would be subjected to extreme forms of violence and exploitation.

    The adoption of a ‘closed port policy’ and the progressive criminalisation of rescue NGOs, coupled with the retreat of the European Union’s search and rescue missions at sea, left a gap in the Mediterranean. In that vacuum, only two actors remained present: the Libyan Coast Guard and merchant ships. Merchant ships became therefore unwillingly mobilised towards a modality of strategic delegation of border control, rather than one of rescue, in the attempt by the Italian government to avoid accountability for human rights violations.

    [Warning: Distressing imagery] A video op-ed by the New York Times of their investigation into the increasing number of partnerships by state actors in Mediterranean search-and-rescue operations. With contributions from GLAN.

    In the afternoon of November 7, 2018, the Italian Maritime Rescue Coordination Centre (MRCC) instructed the Nivin to rescue a distressed migrant boat and to liaise with the infamous Libyan Coast Guard (LYCG). The LYCG then directed the Nivin towards Libya, where the captured passengers staged a stand-off, resisting their illegal debarkation. Libyan security forces violently removed from the vessel after 10 days using tear gas and rubber as well as live bullets. The claimant was shot in the leg and was arbitrarily detained, interrogated, beaten, subjected to forced labour and denied treatment for months.

    The legal submission made use of evidence in a report compiled by Forensic Oceanography, part of the Forensic Architecture agency based at Goldsmiths, University of London with Charles Heller as lead investigator. The report, published today, combined the analysis of multiple sources of evidence to offer a detailed reconstruction of the incident. It demonstrates that privatized push-backs have risen sharply since June 2018. The result is that seafarers are being used by states seeking to circumvent their obligations towards refugees.

    The complaint sets out an argument that Italy and other states are breaching their obligations under international law by using private merchant vessels as an instrument of refoulement – the returning of refugees to where they will suffer persecution and torture. By relinquishing its responsibility to offer a port of safety, Italy violated its human rights obligations, including under the International Covenant on Civil and Political Rights, and the Convention Against Torture.

    ​The case breaks new ground as it calls attention to the ways in which merchant vessels are being implicated in border violence. Seafarers are increasingly being compelled to take responsibility for migrants and make risky choices of their own – choices that may lead them to act illegally and result in deaths not to mention bearing the costs of imposing border control. The Nivin incident represents a further development of the externalisation of border control and a new modality of delegated containment of migrants. This policy threatens to annul fundamental rules of public international law, such as the jus cogens norm of non-refoulement; as well as the principle of disembarkation in a place of safety, recognised under customary norms of the law of the sea.

    Migrants sleeping aboard the Nivin

    Wider Context

    In May 2018, Forensic Oceanography published its Mare Clausum report, which demonstrates that Italy and the EU have implemented since 2016 a two-pronged strategy aimed at stemming migration across the central Mediterranean. The strategy aimed to oust rescue NGOs from the Mediterranean, on the one hand, and outsource border control to the Libyan Coast Guard on the other by providing material, technical, and political support. The role of the EU and Italy in creation and maintenance of the Libyan Coast Guard is decisive as demonstrated in the SS v Italy case that GLAN filed in May 2018 in partnership with Forensic Oceanography.

    This strategy has been accompanied by the progressive retreat from the Mediterranean of the EU, which narrowed the geographical scope of its missions and increasingly deployed assets that are not equipped to perform search and rescue activities. In this scenario, the only actor left at sea alongside the Libyan Coast Guard is merchant vessels. Due to the inability or unwillingness of the Libyan Coast Guard to perform duties related to search and rescue, merchant ships were called upon to contribute to filling this gap.

    Between June 2018 and June 2019, a total of 13 privatized push-back attempts were recorded, a list that is most probably incomplete, as indicated by Forensic Oceanography. Much of this is related to the implementation of the Mare Clausum strategy, exacerbated by the so-called “closed ports” policy in Italy, which prevented ships that carried out rescue operations to enter Italian territorial waters to disembark rescuees.

  • « LA PAROLE AUX MIGRANTS » conference Rabat

    flyer:Conférence Rabat 2018
    texte & programme: Texte Conférence & Programme

     

     

     

     

     

     

    CONFERENCE INTERNATIONALE DES MIGRANTS AU MAROC, 1-2 dec. 2018 in Rabat/Morocco

    Terwijl de Europese Unie Noord- en subsahara-Afrikaanse landen steeds meer onder druk zet om hun grenzen voor migranten te sluiten, zien we geen serieuze duurzame initiatieven die werken aan de gronden waarom migranten hun land willen verlaten. Er is daarom geen vooruitzicht op een verandering van de komst van migranten naar Europa voor een beter leven (voornamelijk geld sturen naar de familie in land van herkomst).
    Tegelijkertijd zien we dat migranten zich organiseren in zelf opgezette groepen en netwerken in landen van herkomst, transit en vestiging. Bovendien zien we dat er tussen deze organisaties uitwisseling en bundeling is. Dat zijn migranten maar ook zelforganisaties van mensen die in het zuiden willen blijven en daar werken aan duurzame en solidaire sociale bewegingsstructuren. Dat is onze steun waard. En door samenwerking tussen sociale organisatie in Europa en in het zuiden kunnen stappen gezet worden.

    Op 1 en 2 december 2018 vindt er in een migrantenwijk van Rabat een grote migratiebijeenkomst plaats genaamd « LA PAROLE AUX MIGRANTS ». Het zal gaan over vrijheid van migratie, de Europese druk en invloed op de Afrikaanse landen, de omstandigheden waarin migranten verkeren in de bufferstaten als Marokko en het verzet van migrantenzelf- en migrantensteun-organisaties uit Afrika en Europa.

    Er zullen zo’n 200 mensen aanwezig zijn, voornamelijk subsahara migranten (en migranten-zelforganisaties) uit Rabat en elders in Marokko (Oujda, Tanger, Nador en Casablanca), lokale zelforganisaties van migranten en niet-migranten uit enkele Afrikaanse landen (Mali, Niger, Kongo en Gabon), Marokkaanse NGO’s en migrantensteunorganisaties uit Europa (Duitsland, Oostenrijk, Nederland, Zwitserland en Luxemburg) zoals All Included, Afrique-Europe Interact, Whatch the Med Alarm Phone.

    Het initiatief en de organisatie zijn in handen van de Vereniging van Vluchtelingen en Migrantengemeenschappen in Marokko (ARCOM) en het Platform van Subsaharaanse Verenigingen en Gemeenschappen in Marokko (PASCOMS).
    Het moment is gekozen vanwege het UN Wereldforum over Migratie en Ontwikkeling plaats in Marrakesh/Marokko 5-7 dec. 2018. De migrantenbijeenkomst wil haar stem laten horen over migratie en ontwikkeling.

    Bovendien is het nu vijf jaar geleden dat Marokko begon met de ontwikkeling van een nationaal migratiebeleid met inbegrip van een asielwetgeving. In de afgelopen 50 jaar is Marokko eerst van een migratieland veranderd in een doorvoerland en nu in een land van bestemming.
    Wat is de impact van het Marokkaans migratiebeleid op het leven van de migranten in Marokko en op de mogelijkheden om te migreren?

    In deze manifestatie zal zowel worden teruggekeken naar de ervaringen van migrantenstrijd en van migratiebeleid in een Noord-Afrikaanse bufferstaat en wordt de stem aan de migranten in Marokko gegeven. “La Parole aux Migrants” zal een uitwisseling worden van de opbouw van migranten-netwerken in de strijd tussen Noord en Zuid, tegen de grenzen en tegen de repressieve politiek van landen uit zowel het noorden als het zuiden.

    ARCOM is een van oorsprong Kongolese zelforganisatie uit Rabat die voordater een Marokkaanse migratie- en asielbeleid was als eerste opkwam voor de rechten van (irreguliere) migranten in Marokko. Momenteel beheert het een vijftal ondergrondse opvanghuizen voor net aangekomen subsahara vrouwen en kinderen in Rabat.

    Wil je financieel bijdragen, dan kan je storten op de bankrekening van All Included IBAN NL94 INGB 0004 8645 27 ovv « LA PAROLE AUX MIGRANTS ».

    Meer informatie: https://afrique-europe-interact.net/38-1-Our-Network.html?article_id=38&clang=0

    5401964524_bfacef4443_o

  • Duizenden reddingsvesten in de hofvijver uit protest tegen het dodelijke EU migratiebeleid

    twee jaar na de totstandkoming van de EU-Turkije deal

    Duizenden Reddingsvesten in de Hofvijver in Den Haag from Alarmphone on Vimeo.

    Watch The Med Alarmtelefoon Nederland verplaatst buitengrenzen van de EU naar de Hofvijver in Den Haag. Enkele tientallen mensen hebben duizenden reddingsvesten verspreid in de hofvijver. De vesten komen van het Griekse eiland Lesbos en zijn gebruikt door migranten op weg naar Europa.

    We voeren hiermee actie voor het recht op vrijheid van migratie, twee jaar na de totstandkoming van de EU-Turkije deal. Terwijl een van de bedenkers van die deal aan de Kamercommissie uitlegt dat zijn plan gefaald heeft. Watch The Med Alarmtelefoon Nederland roept de Europese Commissie, het EU parlement en de verschillende lidstaten waaronder Nederland op om een einde te maken aan de massale verdrinkingsdood van migranten in de Middellandse zee.

    In plaats van hiertegen op te treden werpt de EU steeds hogere grenzen op. Ze sluiten deals met landen waar dagelijks mensenrechten worden geschonden. Twee jaar geleden nam Nederland het voortouw bij het opzetten van deze deal. Sinds de EU Turkije deal zijn evenveel mensen verdronken als in de twee jaar ervoor. Desondanks blijft de deal in stand. Ook de recente ontwikkelingen in Turkije, met veel mensen-rechtenschendingen en de bombardementen op Afrin veranderen niet de houding van de EU, waaronder Nederland.

    Wij eisen:

    – een einde te maken aan de omstreden deals met landen als Libië, Soedan en Turkije
    – een einde te maken aan de financiering van de Libische kustwacht / milities
    – een grootschalige permanente search en rescue operatie veilige routes naar Europa
    – te werken aan aan eerlijke internationale welvaart verdeling

    VRIJHEID VAN MIGRATIE VOOR ALLEN

    Watch The Med Alarmtelefoon Nederland

    Deaths at the Borders of Southern Europe (VU University Amsterdam) – click Play on the animated map

    WTMAP_ANP_zwemvestenActievoerders hebben maandag enkele honderden reddingsvesten in het water van de Hofvijver gegooid. De vesten lagen pal voor het Torentje van premier Mark Rutte. Met de actie wil de organisatie ‘Watch the Med Alarm Phone Nederland’ aandacht vragen voor de tweede verjaardag van de ‘Turkijedeal’. In een flyer stelt de organisatie dat er, sinds de migratieafspraken met Turkije gemaakt werden, 7954 mensen verdronken zijn in de Middellandse Zee. Volgens Watch the Med, een Duitse hulporganisatie die verdrinkingen van en geweld tegen vluchtelingen op zee in kaart brengt, zijn dat evenveel doden als in de twee jaar vóór de deal. De organisatie stelt dat de Europese Unie ‘steeds hogere grenzen opwerpt’, in plaats van vluchtelingen te helpen via veilige routes naar Europa te komen. Watch the Med wil dan ook een ‘vrijheid van migratie’, in plaats van ‘deals met landen waar dagelijks mensenrechten worden geschonden’. Ook wil de organisatie dat de EU een grootschalige operatie opzet om vluchtelingen op zee te vinden en te redden. < | beeld anp / Marten van Dijl
    29425032_1825215460845342_8787485869092110336_n

  • Burgerlijke ongehoorzaamheid op zee – Drie jaar Alarm telefoon

    Ervaringen analyses en interviews vastgelegd in brochure In solidarity with migrants at sea! The Alarm Phone 3 years on

    Oktober 18, 2017
    3y_ap_intro_welcomeunited-1024x576            Geen “Frontex maar Veerboten wagen” op de We’ ll come United Demonstratie in Berlijn op 16 september 2017 (Photo: Mazlum Demir)

    Op 25 juni 2017 , zoals zo vaak daarvoor gebeurde, ontving ons alarmtelefoon team een bericht van Vader Mussie Zerai. Hij was gewaarschuwd door migranten op een boot in nood waar zo’n 100 mensen aan boord waren. Ze waren vertrokken uit Al Khums in Libie en bevonden zich in een gebied ver verwijderd van de zogenaamde Search and Rescue zone’ s waar verschillende NGO schepen actief waren. Terwijl het alarm telefoon team ze snel en vaak probeerde te bereiken slaagden zij er niet in, wat wel lukt was om het tegoed op hun telefoon van een afstand op te laden zodat zij contact konden blijven houden met de buitenwereld. En dat er contact was dat konden we waarnemen aan het steeds meer dalende tegoed op hun telefoon. We informeerde het  Italiaanse kustwacht coördinatie centrum in Rome en namen contact op met de Moonbird, een door Sea watch en het Humanitaire piloten initiatief gestart zoek verkeningsinitiatief. We stuurden hun de GPS locatie van de boot en zij beloofden in dat gebied een zoektocht te starten. Kort daarna het vliegtuig van de NFGO vertrok en vond het schip in de buurt van de opgegeven locatie, en gaven de nieuwe locaties door aan ons en aan de autoriteiten. Enkele uren later ontvingen wij een bevestiging dat de boot met alle mensen aan boord gered was.

    Deze zaak was 1 van de 1840 zaken van de  Watch the Med Alarmtelefoon waar wij in onze eerste 3  operationele jaren mee te maken hebben gehad. Deze zaak is , net als vele andere zaken, exemplarisch voor een nieuwe vorm van activisme , 1 waarbij een diverse groep van actoren, waarvan sommige onbekenden zijn van elkaar, samenkomen  en een complexe solidariteitsketting vormen met als doel om razendsnel te interveniëren en hun te ondersteunen die zeegrenzen oversteken.

    Vader Zerai wereld wijd bekend binnen de Oost Afrikaanse gemeenschap en diaspora, ontving een SOS bericht van een boot en alarmeerde een van onze vele shift teams die opereren vanuit landen in heel Europa vanuit noord Afrika en Turkije. Aangezien veel zogenaamde Search and Rescue schepen  buiten het SOS gebied van deze boot actief waren, alarmeerde wij de Moonbird, crew die vanuit Malta opereren, en zetten zo een lucht verkenningsoperatie in gang. Deze nieuwe samenwerkings- verbanden zowel op de grond als in de lucht hebben als doel en dragen bij aan zogenaamde Freedom of Movement en Safe passage van migranten. Deze nieuwe vormen van solidariteit komen niet uit de lucht vallen maar vloeien voort uit de tomeloze wil en energie vanuit Grassroot organisaties om samen te werken in de strijd tegen  het Europese Grenzenregime.

    Onze Alarm telefoon ging van start op 11 oktober 2014 en is nu meer dan drie jaar 24/7 operationeel. 11 oktober 2017 was het de vierde “ verjaardag “ van een afschuwelijk scheepsramp waarbij meer dan 260 gestorven zijn, of beter gezegd:Where left to die. Italiaanse en Maltese autoriteiten   waren op de hoogte van de positie van dit schip en van de situatie aan boord maar vertraagde willens en wetens de reddingsoperatie waardoor deze afschuwelijke tragedie kon plaats vinden. En zijn ook direct verantwoordelijk hiervoor.
    De afgelopen drie jaar zijn we getuige geweest en hebben onderdeel uitgemaakt van onvoorstelbare en ongelooflijke gebeurtenissen, van de onvoorspelde massale grens overschrijdingen in 2015 toen meer dan een 1 miljoen mensen hun boot tocht overleefden en vele van hun te voet verder trokken Europa in, de gewelddadige pogingen om de Balkan route te sluiten, waarin maritieme migratie in de Egeïsche zee werd bestreden  door omstreden Deals te sluiten, tot het op uiterst cynische wijze in diskrediet brengen en  criminaliseren van NGO’ s die bezig zijn met uiterst belangrijke zoek en reddingsoperaties op zee in 2017. Dit terwijl de hele tijd het dodental in het Middellandse zee gebied  schrikbarend blijft stijgen meer dan 11000 doden waren er in de afgelopen paar jaar officieel geregistreerd, maar hoeveel mensen er daadwerkelijk zijn gestorven zal onduidelijk blijven.

    Op dit moment hebben we te maken met ongekende repressie, of wat we zouden kunnen beschrijven als een “roll back” van het Europese grenzen regime. Als reactie op de massale doorbraak van de grenzen voornamelijk  2015  en begin 2016, zijn we er nu getuige van  hoe de EU samen met haar Lidstaten op uiterst Cynische wijze grenzen aan het versterken is en obstakels aan het opwerpen zijn om vrijheid van beweging tegen te gaan. Door ondermeer samen te werken met dictatoriale regimes en de buiten grenzen van Europa te verplaatsen naar landen als Mali, Niger en Soedan, door het criminaliseren van NGO’ s, door buiten grenzen te militariseren, en door het aanscherpen van het Dublin verdrag geeft de EU vorm aan deze zogenaamde “Roll back”.

    Deze maatregelen worden in Europa gemengd ontvangen, waar sommige staan te applaudisseren of roepen om nog verder gaande repressieve maatregelen,  organiseren andere zich en komen hier tegen in opstand. Je kunt stellen dat er een sterke polarisering binnen de samenleving plaatsvind. In dit klimaat van repressie en van onduidelijkheid maar ook van toenemend collectief solidariteit organisatie en verzet gaan wij door met ons werk  van ; vastleggen, netwerken en interveniëren.

    Verschillende nationale en Europese actoren proberen het werk van zogenaamde SAR NGO’ s onmogelijk te maken en ze weg te jagen uit het Middellandse zee gebied.  Zodat er een gebied ontstaat waar migranten ongezien slachtoffer worden van de straffeloze acties uitgevoerd door deze actoren. Is dit cynisch ja maar helaas wel de realiteit. Dit is precies de reden waarom onze mogelijkheid als alarmtelefoon om te kijken, luisteren, en om burgerlijk ongehoorzaam op te treden daar waar nodig,  in het leven is geroepen en noodzakelijk is.

    We weten dat mensen zullen blijven migreren, ondanks de zogenaamde “ Roll back” en steeds meer gewelddadige grenzen en gevaarlijke paden die worden opgeworpen en moeten worden genomen. In onze tijden van onrust, conflicten, oorlog en economische uitbuiting zijn redenen om een grens over te steken veelzijdig – er zijn gewoon zoveel mensen die willen, en moeten ontsnappen. Wanneer honderden door de hekken van de Spaanse enclaves in Marokko breken of met de boot in het zuiden van Spanje aankomen en ‘Boza!’ Schreeuwen, wanneer boten op de Griekse eilanden komen ondanks de overeenkomst tussen de EU en Turkije of wanneer duizenden aan de gruwelijke omstandigheden in Libië ontsnappen en aankomen in Italië, stuk voor stuk  tonen ze aan dat ondanks repressie migratie haar wegen vindt. Het is hun kracht en strijd die ons activisme inspireert, hun vastberadenheid, die onwillig is om te buigen voor wat soms een onoverkomelijke grensapparaat lijkt. Niet alleen langs de Middellandse Zee, maar ook veel verder in het zuiden en het oosten, in landen van herkomst organiseren groepen en gemeenschappen zich om onbevoegde grensoverschrijding mogelijk te maken  en te ondersteunen.

    Terwijl de EU barrières bouwt, mobiliseren wij langs de oevers van de Middellandse Zee aan beide kanten om bruggen te creëren. De waarde van het Alarm telefoonproject kan niet alleen worden afgemeten aan het het aantal noodoproepen dat het ontvangt, maar ook aan de vele initiatieven, netwerken en projecten die het heeft ondersteund of geholpen. Wij zien de Middellandse Zee niet als een dodelijke grenszone, maar een ruimte van ontmoeting, verbinding en gemeenschap. Naast ons dagelijks ondersteuningswerk  van mensen die onderweg zijn via ons telefoonactivisme, zijn er zusterprojecten opgetreden, waaronder de Desert Phone, Missing at Borders en Boza Tracks, die ook in onze bijgesloten brochure worden gepresenteerd. We hebben daarnaast deelgenomen aan campagnes die de dramatische situatie in het Middellandse-Zeegebied aankaarten en tegen gaan. Eind september 2017 organiseerden onze Tunesische Alarmtelefoonleden bijvoorbeeld een grote conferentie in Tunis, waar migranten-gemeenschappen, activisten en NGO’s uit Noord-Afrika en elders samen kwamen om te spreken over ‘Migratiebewegingen rondom de Middellandse Zee, onder het motto:  Realiteiten en Uitdagingen’ . Ongeveer dezelfde tijd in Berlijn, meer dan 1.500 kilometer verderop, vond er een grote demonstratie plaats onder het motto ‘‘We’ll Come United’’ ter herdenking aan de “ March of Hope”  . De mars van migranten die twee jaar geleden door verschillende Europese grenzen brak en daarmee de ‘lange zomer van migratie’ ingang zette die Europa veranderde.

    Net zoals het Alarmtelefoon netwerk zelf, is deze brochure een collectie van verschillende artikelen. Het biedt analyses van de situaties in de drie belangrijkste mediterrane regio’s en reflecties over enkele van de gedenkwaardige ervaringen die we de afgelopen drie jaar hebben mee gemaakt. Het bevat interviews met sommige leden, onze vrienden, kameraden, contactpersoon of migranten  die we in noodgevallen tegenkwamen, waarin zij gehoord worden, en het geeft een overzicht van de verschillende netwerken en zusterprojecten waarbij de alarmtelefoon betrokken is.

    Laten we verder gaan!
    De WatchTheMed Alarm telefoon!

  • Welcome United – Fighting for equal social rights

    Welcome United – Fighting for equal social rights
    Call for transnational action days in September 2017

    We won’t get used to what is happening right before our eyes and what is declared as normal: death at sea, push backs and detention, exploitation and no rights. These conditions shape the daily lives of hundred thousands all over Europe and of those who still seek to come here. People are being insulted, spat on and beaten. The solidarity of hundreds of thousands is mistreated and stamped on. We are looked at with a lot of suspicion. They build fences to prevent us from entering. They deport us to make us disappear. But we are here. We will stay. We have our hopes. We have our dreams. We live. Welcome united.

    We will not give up. We remember the summer of 2015. Hundreds of thousands opened Europe’s borders. No one could stop them because they didn’t let anyone stop them. They just began to walk. On Friday September 4th, thousands of migrants trapped in Hungary, at the Budapest train-station Keleti, took the road, starting the „march of hope“, opening the Austrian borders. And further on to their families and friends all over Europe. Freedom of movement did not remain a demand anymore. The movement took its freedom. For the right to have rights, for the right to presence, to protection, to help and to a future. The “march of hope” remains an unforgettable event in the long history. And in our collective memory of struggles for the right to escape and to migrate.

    Now we still face an ongoing rollback. With new repressive laws and more racist agitation. But we continue to come from the global south. To leave misery and war, which comes from the global north. We cross the sea from Libya, we overcome the fences from Ceuta. Or we find and invent other paths into the fortress of Schengen. In underground railroads against the EU-border regime.

    Day in day out, we seek to resist the injustice of the current order. The small and the large protests have become part of our lives. The hopes of 2015 have not yet been suffocated. These hopes have found expression in the acts of solidarity of thousands of people in all over Europe and beyond. Hopes and solidarity which also inspires and infects the transit- and destination societies. For a better life for all. Whether it’s about the right to dignified housing or work, to education, mobility or health care. We don’t accept to be treated just as cheap labor, that can be exploited or dismissed when needed. We fight for the freedom of movement against the European government of mobility, against low paid jobs, deportations and pushbacks. Social and political rights exist for everybody everywhere. Without exceptions and from the very start. In solidarity and against any kind of divide and rule.

    We continue to fight for the refugees’ and migrants’ right to presence, and also for the right to our presence. We provide everyday support. We protest state persecution and deportation. We strike against the borders and against exploitation and precarious labour conditions of all, migrants as well as non migrants. We rise up against the new right-wing populism and old forms of fascism. We are here and we stand with those who came. We are the ones who arrived. Welcome united!

    In the transnational action days we want to create spaces for all those voices and stories that are usually not heard or that are supposed to remain unheard. Everyone who cares about the common good and solidarity should come out. Everyone who can no longer bear that people are forced o stay in miserable conditions or left to suffer and die at Europe’s borders, should come out. We know well that many have fought for years for their future. Now is the time to raise our voices together. We are more than we think! We’ll come United!

    Against this background we call for decentralized actions and local meetings around the anniversary of the march of hope, starting from the 2nd of September 2017 – in your city, your village, your neighbourhood. Be creative!
    And we invite delegations from all over Europe to come to Berlin at the 16th of September to join a big antiracist parade.

    Welcome united! We’ll come United!

    First Signatures:
    Network of Social Support to Refugees and Migrants, Diktio, Athens, Greece
    Clandestina,Thessaloniki, Greece
    Second Home, migrant community from Ljubljana, Slovenia
    Welcome Initiative, Zagreb, Croatia
    Coordinamento Migranti Bologna, Italy
    Aktion Zunder, Switzerland
    Autonome Schule Zurich, Switzerland
    collectif R, Switzerland
    solidarités sans frontières, Switzerland
    „wo Unrecht zu Recht wird“, Switzerland
    Association des Travailleur Maghrébin de France, Strasbourg
    Missing at the Borders, France
    Get-Together Network in Germany
    WatchTheMed Alarm Phone with groups from Berlin, Bremen, Bristol, Cologne, Hamburg,
    Hanau, Istanbul, Izmir, Leipzig, Munich, Netherlands, Strasbourg, Tunis, Zurich
    Moving Europe
    Afrique Europe Interact
    Welcome to Europe

    Contact: kmii-hanau@antira.info <mailto:kmii-hanau@antira.info>
    Website of Get-Together Network in Germany:
    http://www.welcome-united.org

  • European Civil Rescue Organisations Stand Up Against Smuggling Allegations

    SAR is not criminal

  • Voluntary Code of Conduct for Search and Rescue Operations undertaken by civil society Non-Government Organisations in the Mediterranean Sea

    Voluntary Code of Conduct for Search and Rescue Operations undertaken by civil society Non-Government Organisations in the Mediterranean Sea

  • persbericht WTM: Door de EU ingecalculeerde en gemonitorde doden op de Middellandse Zee

    Meer info over WatchTheMed Alarmtelefoon

    27 mei 2017

    Persbericht van WatchTheMed Alarmtelefoon in reactie op de situatie op de centrale Middellandse Zee en de tragische gebeurtenissen gisteren 26 mei 2016.

    Door de EU ingecalculeerde en gemonitorde doden op de Middellandse Zee

    Gisteren, donderdag 26 mei, duurde het meer dan vier uur voordat reddingsschepen arriveerden. Vier uur vol zorgen en pogingen de angstige mensen aan boord van een overvolle houten boot te ondersteunen. In een SOS telefoongesprek heeft ons WatchTheMed Alarmtelefoon shift team om 6:21 uur de GPS-coördinaten aan het Italiaanse Maritiem Reddings Coördinatie Centrum (MRCC) in Rome doorgegeven. Kort daarvoor kregen wij een noodoproep vanaf een satelliet telefoon ongeveer 70 km ten noordoosten van de Libische plaats Zuwara. De beller informeerde ons over de boot waar hij op zat en een tweede boot waarmee ze samen waren, elk met 500 mensen, onder wie een groot aantal Syrische en Iraakse vluchtelingen. Om 10:31 uur naderde eindelijk redding, maar een uur eerder was de tweede boot al gekapseisd, binnen gezichtsveld van de eerste boot. We hebben contact met de boten gehad van 6.21 tot 10.31 CET, daarna hebben we het contact verloren. Om 9.20 hoorden we via de contactpersoon op de boot over een groot aantal overledenen, verdronken in de zee. Tot nu toe is het onduidelijk hoeveel mensen zijn overleden. MRCC Rome heeft in hun dagelijks rapport een gekapseisde boot en 96 overlevenden gemeld. Dodelijke slachtoffers werden niet genoemd terwijl die er duidelijk in grote aantallen zijn. De particuliere reddingsboot Sea-Watch*, die aan het begin van de middag op de noodplek aankwam, vertelde ons dat ze veel dode lichamen aantroffen en de levende mensen er tussenuit hebben gered.

    Ingecalculeerde sterfgevallen
    In de afgelopen drie dagen zijn er weer duizenden vluchtelingen en migranten vanaf de Libische kust vertrokken op overvolle boten op weg naar Sicilië: Ongeveer 2600 mensen op dinsdag, 3000 op woensdag en 4000 gisteren, donderdag. Niemand kan nog beweren hierover verrast te zijn, zeker niet degenen die verantwoordelijk zijn voor het migratiebeleid van de EU. Maar ze weigeren de fatale visumregeling af te schaffen en veilige routes mogelijk te maken. Integendeel: de Balkanroute die migratiebewegingen met veel strijd vorige zomer geopend kregen is met veel geweld afgelopen februari hermetisch gesloten. Onder de slachtoffers van gisteren in de centrale Middellandse Zee zijn Syrische en Iraakse vluchtelingen die waarschijnlijk als ze gekund hadden via de Balkanroute hadden gereisd in plaats van te kiezen voor de langere er gevaarlijkere route via Libië naar Italië. Door de sluiting van de Balkanroute en de inhumane EU-Turkije deal worden vluchtelingen die aankomen in Griekenland gevangen gehouden op de Griekse eilanden met de dreiging naar Turkije gedeporteerd te worden. Terwijl diegenen die zich op het Griekse vasteland bevinden in de ellende achtergelaten worden zonder enig perspectief het land binnenkort te kunnen verlaten en continue met valse informatie en angstaanjagerij geconfronteerd wordend. Deze politieke veranderingen forceren vluchtelingen de veel gevaarlijkere route via Libië te nemen.

    Gemonitorde sterfgevallen
    Al bijna één jaar nu probeert de militaire operatie EUNVFOR MED / Sophia de centrale Middellandse Zee te controleren tussen Libië en Italië. De focus van deze operatie ligt in de bestrijding van de zogenaamde smokkelnetwerken. Deze ‘smokkelaar-jagers’ zijn uitgerust met high-tech apparatuur, de zone voor de kust van Libië is een van de best bewaakte maritieme plaatsen ter wereld. Hoe moeilijk kan het zijn om een klein surveillance vliegtuig elk uur langs deze bekende migratie route te sturen om vluchtelingenboten te lokaliseren en mensen direct te redden? In plaats daarvan zijn het opnieuw de Italiaanse kustwacht, particuliere initiatieven en NGO’s die zich tot het uiterste moeten inspannen om verlichting te bieden op de rampplekken en te redden wie er te redden valt. Als ze vervolgens overlevenden naar Sicilië vervoeren ontbreken daar simpelweg capaciteiten voor voedsel, onderdak en humane procedures voor bijvoorbeeld gezinshereniging.

    Situaties zoals gisteren zijn blijkbaar gewenst door de verantwoordelijke autoriteiten: het sterven op zee gaat door. Ze zijn te stoppen, natuurlijk heeft de welvarende en technologisch geavanceerde EU hier de capaciteiten en kennis voor, maar er wordt moedwillig voor gekozen deze niet in te zetten. Rampen worden zolang mogelijk verborgen gehouden, kleiner voorgedaan of gebagatelliseerd om nieuwe publieke protesten te voorkomen.

    Wij roepen het uit, nog eens en keer op keer, over de massa’s doden aan ‘onze’ grenzen de afgelopen 20 jaar, en de doden van gisteren. Als er open en veilige migratieroutes waren dan zou niemand moeten sterven op zee. Het sterven op zee is geen natuurramp die ons overkomt en ook geen toeval. Het is in feite de berekende uitkomst van de EU grensbewaking en visumregeling. Het sterven op zee is door de mens gemaakt en zou morgen al de geschiedenis in kunnen verdwijnen als een duister hoofdstuk. Door de grenzen te openen en toegang tot de veerboten te realiseren.

    De lange zomer van migratie in de Balkan heeft aangetoond dat zodra grenzen open zijn er geen ‘smokkelaars’ meer zijn. Men betaalt alleen hoge bedragen en neemt gevaarlijke wegen wanneer men daartoe gedwongen wordt door Frontex en co.

    Een wereld zonder grenzen is mogelijk en zowel Frontex als ook de ‘smokkelaars’ zouden dan zijn verdwenen.
    Daarom zeggen zeggen wij: Ferries niet Frontex

    WatchTheMed Alarmtelefoon (27.05.2016)

    WTM Alarmtelefoon biedt onafhankelijk ondersteuning en solidariteit aan migranten die de Middellandse Zee oversteken op weg naar de EU.

    Meer info over WatchTheMed alarmtelefoon project:
    http://alarmphone.org/en/
    http://watchthemed.net/
    https://twitter.com/alarm_phone

    * Meer info collega organisatie Sea Watch:
    http://sea-watch.org/nl/

    ****************************************************************
    Attachment:
    Excerpts from the WTM-AP log book entries:

    2016_05_25-CM-two boats in distress, direct call
    Number of the boat: 0088216….376

    5:25am, we received a direct call from a Thuraya number. The person speaks Arabic so we cannot understand. All we can hear is “Libya” and “Italy”. It sounds like they might be on a boat as there are engine sounds in the back.

    5:34am, Our translator gets back to us and says that the man was talking about 2 big boats that had left from Libya. Apparently they called the Italian coastguards but they were not responding. And
    apparently he spoke of 1000 people on the boats!

    5:40-5.50: We try to call the Thuraya number in different ways but cannot reach them. In between we checked their Thuraya credit and it was good, over 70. We checked again a few minutes later and it had gone down to 69.71.

    6.10am: We call the Italian coastguards and we pass on the Thuraya number. He checks and then says that they have the same number. Apparently they were called by the boat but had the same problem that we had: they could not establish their position.

    6.16am: their credit has minimally decreased, 69.22 now.

    6.17am: We reached the man on the boat. We try to give him instructions on how to find the GPS position on Thuraya but the call was cut off. In the meantime, credit has gone down to 62.77

    6.20-6.40: We receive more information from the boatpeople:

    26.21am: We received their coordinates: N033 Deg 018’014.242 E012 Deg 29’037.940. The man is in panic and says they are about to sink. There are two boats, one boat is in a bad condition. The boats are metal boats (but later it became clear that they were wooden boats).

    6.29-6.35am: We call MRCC Rome again and pass on the new details and the coordinates which they take.

    6.51am: Credit has gone down to 56.32

    6:58: We send an Email to MRCC and others with all details.

    7:56am: the people on the boat called us again and we asked them to send us an update of their position. we receive the new position at 7.58: N33 23’57,062; E12 29’45.553

    8:00am: we called MRCC Rome again, we provided them with the new coordinates.

    8:12am: we sent an email to MRCC Rome and all the contacts we have, asking for urgent help and providing them with the new coordinates

    8:19am: we received new GPS coordinates: N033 Deg 025’024.298 E012 Deg 029’052.131

    8:21am: Credit on the phone of the migrants on the boats is 41

    8:23am: the people on the boats called and told us, one of the big wooden boats is cracking and water started to fill the boat in the under level (the boat has obviously two levels), the people are trying desperately to empty the boat from water. in total there are around 1030 people on the three boats, the boats are made of wood. one of the big boats is dragging the other, on the small boat are 30 people. NEW: there are now three boats, because the two big boats, which were our case already the whole morning, we’re crossing a third, small boat with migrant persons, and they continued to go on together, one big boat towing the two other boats!!!!

    08:30am: we called the Italian Augusta Offshore company because their commercial boat ASSO VENTIQUATTRO IMO 9235294 is really close to the boats in distress. They provided us with their operations department number which could give us the number of the ship Asso Ventiquattro, but the operation center opens not before 9am, so we have to wait…

    8:35am: Credit from the Thuraya-phone on the boat is 39.5

    8.35am: we tried calling another boat that is close called MInerva Zen (there main center is in Ukraine), but the call didn’t go through

    8.40am: we called the Malta coastguard. they already know about the boats and are working on the case. we updated them. they have another 17 cases or so they are working on. they said they are doing their best. the operator was very stressed on the phone.

    8:45am: the people on the boat are calling, they told us one of the boats just sank, 500 people are in the water and many already died …

    8:47am: the boat people confirmed that we should call Libyan coast guard, we tried to reach the Libyan Coast Guard. We also decided to call the Tunisian Coast Guard and explained them the distress situation, gave them all the infos we have.

    309:00am: we call the operational center of the Augusta Offshore Company and explain the situation. They say that their ship ASSO VENTIQUATTRO already knows about the case (they were contacted by MRCC rom) and that it is on his way there now, going to help rescuing the people on the sinking boat

    9.18am: obviously a lot of different “players” are informed about the case (MRCC Italy in Rome, Malta, Sea-Eye, Sea-Watch, private ships…) and going to help, but until now the migrants didn’t see any ships close to them.

    9.20am: contact to the people on the boat: a lot of people already dead, our contact on the boat saw people drowning. They asked us where they should heading to, they’re 100 km away from Sabratah on the Libyan Coast and try to head in direction of Lampedusa. One big boat is broken, the second big Boat is now leaking too, the small boat is fine, but already full of people

    9:28am: credit of the Thuraya-phone on the boat: 33

    9.29am: we informed everybody, staying in touch with the people on the boat, but for the rest we’re helpless

    9.48am: we sent an SOS email with updates on the sinking boat:
    Hello,
    Thanks to everyone who is involved, we are aware that there are more than 10 boats, so thank you for your efforts. We have received unfortunate information that one of the boats sank already around the position N033 Deg 023’057.062 E012 Deg 029’045.553. A lot of people died. But for sure, there are people who know how to swim and most probably they can be saved and pulled from the water.
    Thank you,
    xy Watch the Med Alarm Phone

    09:56am: We called the Libyan coast guard, they were friendly, maybe because we were talking in Arabic with them, they got all the info and will help as soon as possible

    10:00am: no answer from the people on the boats

    10:03am: the people on the boats saw a ship, they estimate the distance 15 minutes away from them, but then the ship disappeared. we asked for new coordinates and urged them to use whatever objects they have that can reflect the light of the sun and use it in all direction to help
    ships spot them

    10:05am: Since a long time we’re watching the “Minerva Zen”, the Ship from the ukrainian company, on Vesselfinder.com cruising around specific coordinates: N33 12 E12 42, looking like searching for
    something. This zone is close to the boat-people, but not exactly their latest coordinates we have. “Asso Ventiquattro”, the italian Ship, is obviously also cruising more or less around the same area like the Minerva Zen

    10:06am: credit of Thuraya phone on the boat is 22.6;

    10.15am: the people on the boat do not answer

  • Video Watch the Med (4.55)

  • 1 jaar Watch the Med Alarmphone: ‘Moving on’

    Watch the Med Alarmphone is actief sinds 11 Oktober 2014. Sindsdien zijn we in teams 24/7 bereikbaar voor migranten in nood op de Middellandse Zee. Inmiddels zijn we gegroeid tot een transnationale groep met 120 mensen uit tientallen landen. We zijn onafhankelijk, kritisch en activistisch, en volgen de dubbelzinnige praktijken van de kustwachten en Frontex op de voet. In het eerste jaar zijn we betrokken geweest bij meer dan 1200 alarm situaties. Over dit eerste jaar is nu de brochure ‘Moving on’ verschenen met daarin onze ervaringen en evaluaties. Het was een cruciaal jaar in de geschiedenis van migratie, met veel repressie en indrukwekkend doorzettingsvermogen van vele mensen die ondanks alle barricades die opgeworpen werden door bleven gaan met het opeisen van hun rechten. Door niet meer naar politici, grenswachten en politie te luisteren en door te blijven gaan, vaak lopend, totdat een gewenste bestemming is bereikt.

    De Alarmtelefoon is na het eerste jaar helaas niet onnodig geworden. Januari 2016 was een extreem dodelijke maand voor migranten op de Egeische Zee en ook de eerste week van februari liegt er niet om. De Watch the Med Alarmphone teams worden dagelijks geconfronteerd met omgeslagen boten en verdrinkingsdood. Zeker 257 migranten zijn in januari verdronken tijdens de gevaarlijke tocht tussen Turkije en Griekenland en zeker 26 mensen zijn dood gegaan op hun weg van Libië naar Italië. Migratie over de Middellandse zee houdt ook in de wintermaanden, uit bittere noodzaak. In januari hebben 60.000 mensen Griekenland bereikt via de Middellandse Zee. Dit is vergelijkbaar met de aantallen in de zomer (juli 2015: 55.000).  De wintermaanden zijn echter veel gevaarlijker, vanwege de weersomstandigheden: de sterke wind en de kou maken de reis veel riskanter. Maar aanhoudende oorlog en conflicten, slechte omstandigheden in de regio, en spierballentaal van de Europese Unie over het verder optrekken van de EU grenzen, maken dat mensen toch in grote getale hun levens wagen.

    Het politieke beleid en de lobby gaat van kwaad tot erger. Afgelopen weekend was er veel aandacht voor de Turks-Syrische grens, waar duizenden Syriers gevlucht uit een gebombardeerd Aleppo wachtten op veiligheid. De Europese Unie roept Turkije op de grenzen open te stellen voor vluchtelingen. Maar de EU onderhandelt ondertussen al maanden met Turkije om mensen tegen te houden vanuit Turkije naar Europa door te reizen. Daarbovenop worden plannen gesmeed om mensen die aankomen in de EU direct terug te sturen naar Turkije als veilig derde land en dus mensen hun recht op het vragen van asiel in een EU staat te ontnemen.
    Dat er al meer dan 3 miljoen vluchtelingen in erbarmelijke omstandigheden verblijven in Turkije en dat Turkije het niet zo nauw neemt met de mensenrechten, wordt voor het gemak ook even vergeten.

    Waar zijn we in de EU zo bang voor? Wordt het niet eens tijd om onze rijkdom en welvaart te delen met de mensen die er de dupe van zijn geworden? Wij vinden van wel. Maar in plaats daarvan zien we een toenemende repressie tegen migranten en vrijwillige hulpverleners. Migranten worden in dystopische situaties aan hun lot overgelaten: op de reis naar de kust van Libië, Marokko en Turkije, in het water, op de Griekse eilanden en aan de Macedonische grens. Het is ongekend en staat in het grootst mogelijke contrast met de welvaart die we in Europa als burgers met een Europees paspoort genieten.
    De nieuwste tactieken van Fort Europa richten zich op de solidaire burgerinitiatieven op de Griekse eilanden. Deze zijn nu punt van aandacht geworden: ze worden gecontroleerd en gecriminaliseerd in de hoop ze aan banden te leggen.

    Politici spreken al sinds de zomer over een vluchtelingencrisis. Watch the Med Alarmphone is ervan overtuigd dat migratie niet te beheersen is. Het enige dat beleidsmakers in de hand kunnen hebben is hoeveel mensen er tijdens hun reis omkomen. Wat dat betreft zou het interessant zijn om te bedenken wat er zou gebeuren als Samsom’s voorgestelde veerboten de andere kant op zouden varen, en juist mensen naar Europa zou brengen. Gewoon een ticket kopen en niemand meer die zijn leven hoeft te wagen.

    De brochure is online te bekijken:
    http://alarmphone.org/wp-content/uploads/sites/25/2016/01/AP-1year-Doku-Screen-04-DS.pdf

    Samenvattingen van alarmsituaties en hun afloop zijn te vinden op:
    http://www.watchthemed.net/

    http://alarmphone.org/en/2016/01/31/weekly-reports-january-2016-one-of-the-deadliest-months-ever-in-the-aegean-sea/?post_type_release_type=post

  • Watch the Med Alarm Phone

    For Boatpeople in Distress at Sea and in Cases of Pushback

    Campaign “Ferries not Frontex” towards an open Mediterranean space! (march 2016)

    WTM Alarmphone verklaring 1 jarig bestaan (12 okt. 2015)

    In solidarity with migrants at sea! The Alarm Phone 3 years on with dutch press release

    Moving On – 1 Year Alarm Phone Brochure and the many remarkable experiences made by Alarm Phone members in the project’s first year of existence (23 jan. 2016) with dutch press release

    News, Reports & Investigations

    THIS NUMBER IS NOT A RESCUE NUMBER!
    But an ALARM NUMBER to support rescue operations!

    What to do if you are in distress at sea or getting pushed back:
    1. Call first the coast guards and tell them about your situation of distress
    2. Then call the Alarm Phone
    3. Note that we cannot rescue, we do not have boats or helicopters
    4. We will make sure that your distress call is noted and acted upon
    5. If you are not promptly rescued by the coast guards we will inform the public media and politicians to put pressure on the rescue services.

    —————————————————————————————————

    Alarm Phone Nr.:  + 334 86 51 71 61

    —————————————————————————————————

    We know coastguards act quite differently. There are areas where they do their job well and rescue promptly. But refugees also report that they get pushed back by coast guards or are treated violently. When a distress call is received, we will call the coast guards ourselves, and follow up on their response, making known to them that we are informed and ‘watching’ them. We want to support you in protecting your lives and your right of freedom of movement.

    FAQ (10 questions posed to the WTM alarm phone project),

    Safety at Sea / Instructions for a Distress Call.

    Transnational Monitoring against the deadly injustice at sea! (how Watch the Med works) and

    Risks,Rights &Safety at Sea (informations for people considering to cross the sea).

    For a push back operation, see “They want to see us drown” – Survivors of a push back operation in the Aegean Sea report 16.11.2014 / Chios/Greece-Cesme/Turkey

    For the deadly delays in rescue operations, see the exemplary case from the 11th of October 2013 when more than 200 boat people drowned: Shipwreck 11th of October 2013.

    For general information about the situation in certain european countries for refugees – see: w2eu.info / welcome to europe

    Moet een kapitein een bootje met migranten in nood redden? (Vrije Universiteit Amsterdam)

     

    [Press Release, 8th of October 2014] *Watch The Med Alarm Phone against Left-to-die cases at Sea* »Our project is no solution, but an emergency intervention«

    Call for “Watch The Med Alarm Phone” for Boatpeople

    (signatures below!)

    11th of October 2013: Refugees from a sinking boat called again and again Italian coastguards via satellite phone in order to be rescued, but their SOS signals were not taken seriously. The boat carried more than 400 people and was shot at in the night before by a Libyan vessel. Despite the Italian and soon later the Maltese authorities having been warned of the imminent distress of the passengers, rescue efforts were delayed for several hours and patrol vessels arrived one hour after the boat had sunk. More than 200 people died, only 212 people were saved.

    What would have happened if the boatpeople could have directed a second call to an independent phone-hotline through which a team of civil society members could raise alarm and put immediate pressure on authorities to rescue?

    One year after the tragedy from Lampedusa on the 3rd of October     and after the left-to-die case mentioned above, the situation is no less dramatic. Although the Italian military operation “mare nostrum” led to the rescue of about 100.000 refugees and migrants within the last 11 months, only in the central Mediterranean area more than 1300 boatpeople became new victims of the border-regime. In the beginning of 2014 we witnessed more death at the external borders of EU: on the 20th of January 12 refugees died when their vessel sunk while being towed at high speed by a vessel of the Greek Coast Guard aiming to push it back towards the Turkish coast.
    And on the 6th of February the Spanish border guards shot with plastic-bullets at swimming migrants who tried to enter the Spanish enclave of Ceuta. More than 14 people died as a result.

    These cases are not isolated    , but rather the most obvious amongst many similarly deadly violations perpetrated against migrants at sea throughout the Mediterranean. Would these deaths have occurred had civil society been informed and had exercised its pressure and influence before rather than after the incidents?
    We can no longer bear to remain helpless as tragedies repeat themselves. We want to do more than condemning these violations after the incidents. We believe that an alternative alarm network established by the civil society on both sides of the Mediterranean Sea could make a difference.

    We neither possess any rescue-teams, nor can we offer direct protection. We are aware of our limited capabilities and of the provisional and precarious character of our initiative. But we want to immediately raise alarm when refugees and migrants get into situations of distress at sea and are not rescued promptly. We want to document in real-time and scandalize immediately when boatpeople become victims of push-back operations or are sent back to countries such as Libya, where migrant rights are repeatedly violated. We want to intervene with political pressure and public mobilisation against the daily injustices at the external borders of the EU.

    We know that such pressure can be effective because it has been exercised already for several years by a few individuals who, through family and solidarity ties, have received phone calls from migrants at sea, alerted authorities and made sure that rescue operations had been carried out. We want to broaden and strengthen this network and reinforce its political role in support of migrant rights and the freedom of movement.
    Thus we aim to establish – in close cooperation with the monitoring project Watch The Med – an alternative alarm-phone running 24/7 as of the 10th of October 2014. It will be managed by human rights activists from both sides of the Mediterranean and offer a multilingual team. We will advise all persons in distress at sea to first alert the officially responsible rescue teams. But we will also call the coast guards ourselves, and follow up on their responses, making known to them that we are informed and “watching” them. If they fail to respond, we will gather all imaginable political and public pressure to force them to do so.
    We will alarm captains of commercial boats close by as well as international journalists, requesting the support of politically active religious leaders of all confessions as well as support of famous supporters. We will use the critical net-community for just-in-time-campaigns and call everybody to contribute with the creation of further forms of intervention.

    The left-to-die cases at sea, the human right violations of the EU border agency Frontex and coast guards in all areas of the Mediterranean Sea have to be stopped immediately. We need a civil society network on both sides of the Mediterranean Sea which can enforce political pressure for the lives and the rights of boatpeople, and we want to be part of it.

    Such an alternative alarm network would be a first but an urgently required step on the path toward a Euro-Mediterranean area that is not characterised by a deadly border regime but by solidarity and the right for protection and the freedom of movement.

    An Initiative of: Welcome to Europe  |  Afrique Europe Interact  |  borderline-europe  |  Noborders Marocco  |  Forschungsgesellschaft Flucht und Migration  |  Voix des Migrantes

    Signatures for the call:

    Madjiguene Cisse, former Sans-Papier-Movement in Paris, Dakar | Étienne Balibar, Philosopher, Paris | Elfriede Jelinek, Author & Nobel Literature Prize Winner, Vienna | Fr. Mussie Zerai, Habeshia Agency, Rome | Mohanad Jammo, Physician & Survivor of 11.10.13 Shipwreck, Aleppo/Bad Bergzabern | Fabrizio Gatti, Journalist, Rome | Jean Ziegler, former U.N., Special Rapporteur on the Right to Food, Geneva  |  Emmanuel Mbolela, author of ‘Mein Weg vom Kongo nach Europa’, Amsterdam  |  Boats4People  |  Imed Soltani, La Terre pour Tous, Tunis | José Palazon, Pro.De.In, Melilla | Mikel Araguas, Andalucia Acoge | Conseil des Migrants Subsahariens au Maroc | Petja Dimitrova, Artist, Academy of Fine Arts Vienna | Antonio Negri, Philosopher, Paris | Nina Kusturica, Filmmaker, Vienna | Network of Social Support to Refugees and Migrants, Athens | Gabriele del Grande, Journalist, Milano | Jesuit Refugee Service Schweiz | Stiftung:do, Hamburg | Ousmane Diarra, AME (Association Malienne des Expulsés), Bamako |  Stefan Schmidt, Captain of Cap Anamur 2004, Refugee-Commissioner of Schleswig-Holstein, Lübeck | FTDES (Forum Tunisien pour les Droits Économiques et Sociaux), Tunis | ODS, Sevilla | Karl Kopp, Director of European Affairs PRO ASYL and ECRE, Frankfurt | Amadou Mbow, AMDH (Association Mauritanienne des Droits de l’Homme), Nouakchott | Fulvio Vassallo Paleologo, L‘Altro Diritto, Sicilia |  Elias Bierdel, 2002-2004 Leiter der Cap Anamur, Austria | Martin Glasenapp, Medico International, Frankfurt | Patrice Boukar Zinahad, A.R.A.CE.M (Association des Refoulés d’Afrique Centrale au Mali), Bamako | KEERFA – Movement Against Racism & Fascist Threat, Athens | ATMF, France | ARCI, Italy | Ferenc Kőszeg, Honorary Chairman of the Hungarian Helsinki-Committee, Budapest | Borderline Sicilia Onlus | Sandro Mezzadra, Border and Migration Researcher, Bologna | Osaren Igbinoba, The Voice Refugee Forum, Jena | Solidarité sans Frontières, Switzerland | Village all together, Mytilini | Association Les voix libres, Strasbourg | Article 13, Tunis | Daniel Moundzego, ARSF (Association des Refugees Sans Frontieres), Douala | Ilias Panchard, Co-Präsident Junge Grüne Schweiz, Lausanne | All Included, Amsterdam | MigSzol – Migrant Solidarity Group of Hungary | Humanistische Union, Germany | Barbed Wire Britain | Balthasar Glättli, Fraktionspräsident Grüne, Schweiz  |  Orcun Ulusoy, Researcher, The Hague | Maria Bacchi, Comitato Scientifico Fondazione Langer, Bolzano & Associazione Mantova Solidale | Chabaka, Tanger  |  Antiracist Initiative of Thessaloniki |  Gergishu Yohannes, Initiative gegen Tod im Mittelmeer 2009 e.V. Bonn  |  Karl Heinz Roth, Social Historian & Physician, Hamburg  |  Michael Genner, Asyl in Not, Vienna  |  Conseil des Migrants France  |  CADTM Europe  |  Africa con voz propia  |  APDHA, Spain  |  The Refugee Councils, Germany  |  David Fedele, Filmmaker, Sydney  |  Franck Düvell, Researcher, COMPAS, Oxford  |  ALECMA (Association Lumiére sur l`Emigration Clandestine au Maghreb)  |  Rete Antirazzista Catanese  |  Comitato NoMuos/NoSigonella, Catania  |  Paolo Cutitta, Migration researcher, Amsterdam  |  Federica Sossi, Università di Bergamo  |  Hélène Yamta, La Voix des Femmes Migrantes, Rabat  |  Sabine Hess, Leiterin des Labors für kritische Migrations- und Grenzregimeforschung, Göttingen  |  Campaign to Close Campsfield  |  Luciana Zarini, retired teacher, Palermo  |  Maria Rosa Ragonese, teacher, Palermo  |  Association Horizons Migrants; bordermonitoring.eu  |  Wolf Dieter Narr and Dirk Vogelskamp, Commitee for Basic Rights and Democracy, Berlin/Cologne  |  Ahmed Jlassi, Filmmaker and University teacher, Tunis  |  Atmf (Association des Travailleurs Maghrébins de France). section Bas-Rhin  |  U.D.E.ES, l’union des étudiants de Strasbourg  |  CCFD-terre solidaire Strasbourg  |  Hatem Gheribi, Tunisien, Strasbourg  |  Mehdi Mohamed Amadir, Moroccan, Strasbourg  |  Omar Naman, Syrian refugee, Strasbourg  |  ATTAC Liège  |  Initiativkreis MenschenWürdig, Leipzig  |  Prof. Sabine Broeck, Research Group Black Knowledges, Universität Bremen  |  glokal e.V., Berlin  |  Lampedusa-Bündnis Göttingen  |  Integrationsrat Göttingen  |   Imam-Jonas Dogesch, Network of Migrants Organisations in Mecklenburg­-Vorpommern  |  Fouad HASSAM  |  Peter Birke, SOFI, Göttingen  |  Barbara Cárdenas and Willi van Oyen, Left Party, Hessen  |  Action-Alliance against Deportation, Rhine-Main  |  no one is illegal, Hanau  |  Lampedusa in Hanau  |  no one is illegal, Cologne  |  NoLager Bremen  |  transact  |  Netzwerk Kritische Migrations- und Grenzregimeforschung  |  European Civic Forum  |  Peter Marhold, Helping Hands, Vienna  |  Ulrich Brand, Institutsleiter und Professor für Internationale Politik an der Universität Wien  |  Network for the Political and Social Rights, Athens  |  Augenauf Bern  |  Bleiberecht Bern  |  Sans-Papiers-Anlaufstelle Zürich SPAZ  |  Johannes Bühler, Autor des Buches “Am Fusse der Festung”, Fribourg  |  Salvatore Pittà, Journalist und Aktivist, Bern  |  Pauline Milani, Präsidentin SOSF, Lausanne  |  Myriam Schwab-Ngamije, CSP Vaud, Lausanne  |  MediNetz Bremen  |  Die Linke Bremen  |  Recherche International e.V., Köln  |  Charlotte Wiedemann, Journalistin, Berlin  |  Wohnungsbaugenossenschaft WiSe e.G.  |  Stadtkommune Alla Hopp, Bremen  |  Tobias Linnemann, Diplompädagoge, Bremen  |  Bruno Kraft, Diplompädagoge, Bremen  |  Luca Bräuer, Schüler, Bremen | Veith Weers, Bremen |  Barbara Funck, Studentin, Bremen |  Cornelius Hertz, Galerist, Bremen |  Sarah Lempp, Journalistin |  Ted Gaier, Goldene Zitronen  |  SOAS Detainee Support (SDS), London  |  Cetta Mainwaring, Assistant Professor, University of Waterloo  |  Right to Remain, London  |  kein mensch ist illegal, Hamburg  | Association pour la Défense des Emigrés Maliens (ADEM), Bamako  |  Association Retour Travail Dignité (ARTD), Bamako  | Association des Migrants Repatriés de Libye et de la Cote d’Ivoire (AMRLEC), Bamako  |  Association des Femmes et Enfants Repatriés et Migrants de la Cote d’Ivoire (AFERMACI), Bamako  |  Association des Jeunes Reoules de l’Espagne de la Commune Yanfolila (AJRECY), Yanfolila  |  Hellenic League for Human Rights, Athens  |  Solidarity Social Clinic (KIA), Thessaloniki  |  Yiorgos Tsiakalos, Professor Emeritus, Aristotle University of Thessaloniki  |  Spyros Marchetos, School of Political Sciences, Aristotle University of Thessaloniki  |  Jérôme Valluy, Université Panthéon-Sorbonne  |  Gilles Reckinger, Department of History and European Ethnology, Innsbruck  |  Alexander Pollak, SOS Mitmensch, Vienna  |  Anna Fuchs, Berlin  |  www.migrazine.at – Online-Magazin von Migrantinnen für alle  |  Medinetz Freiburg  |  Die ganze Bäckerei, Leipzig  |  Sieglinde Rosenberger, Department of Political Science, Head of the research group INEX ‘The Politics of Inclusion & Exclusion’, Vienna  |  Peter Herrmann, EURISPES, Rome  |  Stefan Thimmel, Rosa Luxemburg Stiftung, Berlin  |  Angelika Wahl, Frankfurt  |  Konstantinos Tsitselikis, Associate Professor, University of Macedonia, Thessaloniki  |  Athanasios Marvakis, Associate Professor, Aristotle University of Thessaloniki  |  Institute of Race Relations, London  |  Gurminder K. Bhambra, Professor of Sociology, University of Warwick  |  South Yorkshire Migration and Asylum Action Group  |  No One Is Illegal, England   |  L’Association Rencontre Méditerranéenne pour l’Immigration et le Développment (ARMID), Tanger  |  Spitou Mendy, SOC-SAT, Almería  |  Noborder, Frankfurt  |  Helga Dierichs, Munich  |  Matthias Plieninger, Hamburg  |  Ramona Lenz, Medico International, Frankfurt  |  Ivana Domazet, Refugee Council Brandenburg, Potsdam  |  Antirassistisches Netzwerk Sachsen-Anhalt  |  Arbeitskreis Antirassismus, Magdeburg  |  Anne Bathily, Brussels  |  f.lo.p.s, autonomous feminist women-lesbian group, Bremen  |  no-racism.net, Vienna  |  acompa, assistance group for refugees, Bremen  |  Christian Peacemaker Teams, Mediterranean  |  Kommune Niederkaufungen  |  Natalia Paszkiewicz, Anthropologist, London  |  Alexander Stoff, Vienna  |  Hannelore Stoff, Vienna  |  Susanne Heim, Berlin  |  Youth without Borders, Germany  |  Afghans United Association, Athens  |  Österreichische Lagergemeinschaft Ravensbrück & Freunde, Vienna  |  Nadine Kegele, Author, Vienna  |  Dr. James Brassett, University of Warwick  |  Alev Korun, Abgeordnete zum Österreichischen Nationalrat, Vorsitzende des parlamentarischen Menschenrechtsausschusses  |  Thalia Tsalouhidou, Apothekerin, Solidarische Klinik, Athens  |  ausbrechen, Paderborn  |  David Loher, Social Anthropologist, Bern  |  Harald Bauder, Ryerson Centre for Immigration & Settlement (RCIS), Toronto  |  Andrea Ypsilanti, Institut Solidarische Moderne, Member of the Hessian parliament (SPD)  |  Bremer Friedensforum  |  Analyse & Kritik, newspaper for left debate, Hamburg  |  Resf13, Réseau Éducation Sans Frontières, France  |  Dietrich Gerstner, Kirchlicher Entwicklungsdienst – Menschenrechte und Migration, Hamburg  |  Tom Rodriguez-Perez, Football Beyond Borders, London  |  Yasmine Accardo, Activist, Naples  |  Flüchtlingsinitiative Bremen  | Heinz Nigg, Visual Anthropologist and Community Artist, Zurich  |  Athanasios Papaisiou, Teacher at the State Conservatory of Thessaloniki  |  Flüchtlingsrat Bremen  | SolidaritéS (mouvement anticapitaliste, féministe et écologiste),  Suisse  |  Ulla Jelpke, MdB, Innenpolitische Sprecherin der Fraktion DIE LINKE, Berlin  |  Frans Zoer, Visitors Group to migrant detention centre, Amsterdam  |  ASTU (Action citoyennes interculturelles), Strasbourg  |  FelS (Für eine linke Strömung), Berlin  |  Senol Akkilic, Integrations- und Jugendsprecher der Wiener Grünen im Rathaus  |  Kritnet Schweiz  |  Mattea Meyer, Kantonsrätin SP, Zürich  |  Salvatore die Concilio, SPAZ Vorstand und alt Gemeinderat SP, Zürich  |  Shedhalle, Zürich  |  Solidarités, Switzerland  |  Sarah Schillinger, Migrationsforscherin und Aktivistin, Basel  |  Ueli Mäder, Professor für Soziologie, Basel  |  Andrea Vogel, Ärztin, Bremen  |  Joachim Welsch, Osnabrück  |  Katerina Stavroula, journalist, Athens  |  Elias Perabo, Adopt a Revolution, Berlin  |  Dr Chris Rossdale, Royal Holloway, University of London  |  Center for Political Beauty, Berlin  |  Christiane Benner, Geschäftsführendes Vorstandsmitglied der IG Metall, Frankfurt  |  Vicki Squire, Associate Professor, University of Warwick  |  Solidaritätsnetz Sans-Papiers, Bern

     

    The Watch The Med Alarm Phone is a novel project which will be launched in October 2014 by activist networks and civil society actors in Europe and Northern Africa. It responds to the human rights violations and the unabated dying of migrants and refugees at sea, as well as the militarisation and externalisation of EU borders. 2014 is already the deadliest year ever recorded with at least 3000 people dying in their attempt to overcome Europe’s external borders. This year, the Italian navy launched the ‘Mare Nostrum’ operation, an ambivalent process that further extended Europe’s border surveillance and (potential) repression of migratory movements but that became also appropriated by about 130.000 migrants and refugees who made it to European shores. However, the Mare Nostrum operation is ending and replaced by ‘Frontex Plus’ and it seems certain that the new mission will not be as extensive as Mare Nostrum had been so that even more people will die in their attempts to cross the border.
    This alternative alarm network is the first and an urgently required step toward a Euro-Mediterranean area that is not characterised by a deadly border regime but by solidarity and the right for protection and the freedom of movement.